De afdeling Familiaire Tumoren

Vandaag met Roy in Amsterdam geweest om de Eigen Haar Toupim op te halen. Sylvia, eigenaresse en bedenker van deze bijzondere haarband, heeft waanzinnig werk geleverd. Echt heel blij ben ik met deze oplossing! Overigens was het zo samen op een doordeweekse ochtend door de Jordaan banjeren heel erg leuk.

Afgelopen vrijdag was ik absoluut klaar voor de 2e chemo. Ik voelde me goed hersteld en had zoiets van kom maar door! Met de mantra “deze chemo maakt mij beter”, lukt het me aardig anders naar alle ongemakken te kijken. Bovendien wist ik dat het een gezellige dag AVL zou worden.

Om half tien werd ik opgehaald door vriendin Steef voor een soort “dagje uit”. Bizar maar waar, zo voelde het wel een beetje. Er was tussen de 4 afspraken door uitgebreid de tijd voor koffie (smaakt nog steeds!), lunch en bijkletsen. Bovendien had ik nog een afspraak met een vriendin van een vriendin die een nacht in het AVL verbleef.

De dag begon met bloedafname. Op deze manier wordt bepaald of ik in staat ben de volgende chemo kuur te krijgen. Gelukkig waren de waarden helemaal op orde. Sterker nog, witte bloedlichaampjes in overvloed. Dit komt door de prik ter ondersteuning van het beenmerg die ik de dag na de chemo krijg. Uitgebreid gesproken met de medisch verpleegkundige; alle vragen kunnen stellen, waardes doorgenomen enz. Dat geeft rust en iedere keer weer een beetje nieuwe informatie.

Om half twee had ik een afspraak bij de afdeling Familiaire Tumoren. In mijn optiek een bijzondere afdeling. Door uitgebreid en langdurig bloedonderzoek kan heel veel ontdekt worden over erfelijkheid. Niet alleen de bekende genen als het gaat om borstkanker, maar ook genen die nog maar recent ontdekt zijn.

Het is zeker voor de kinderen (ook zonen) goed nieuws dat ik niet erfelijk belast ben. Dat was alleen niet de reden voor “mijn” oncoloog om zo veel haast achter dit onderzoek te zetten. Als ik erfelijk belast zou zijn, zou ik namelijk in aanmerking komen voor een studie. Een studie die toegang geeft tot andere behandelingen. Zo werkt het echt met studies; als je voldoet aan de voorwaarden mag je meedoen en anders niet. Al was die kans voor mij slechts 5%, kosten nog moeite zijn in mijn optiek gespaard om dit snel helder te krijgen. Al met al is het goed nieuws dat ik niet erfelijk belast ben.

De tweede chemo is bijna een week geleden. Het valt me iets zwaarder dan de vorige keer. Iets meer kwalen, iets vermoeider, maar goed te doen! Goed te doen met een weinig gevulde, simpele agenda zoals ik nu heb. Ik kan het natuurlijk alleen maar vergelijken met de verhalen die ik gehoord heb, de beelden die ik zelf in mijn hoofd ontwikkeld heb. De uitdaging zit ‘m vast niet in de kop, maar in de staart van het traject. Dat is voor later!