Angst & Moed

Wat een mooie spreuk vind ik dit! En zo waar! Vriendin Astrid stuurde mij deze een tijd geleden. Ergens in december was het. Angst overheerste vooral bij mij. Kon me niet voorstellen dat ik die angst dan ook maar een klein beetje kon overwinnen. En toch kan ik inmiddels zeggen dat dat best wel aardig lukt. Niet altijd, maar regelmatig. De tijd doet veel, gewenning ook en positief nieuws helpt zeker ook mee!

Vandaag was een belangrijke dag. Samen met Roy vroeg op pad naar het AVL. Ik had een afspraak voor een long CT scan. Het was zo gebeurd; infuus aanleggen, even wachten op instromen contrastvloeistof, stil liggen en adem in houden. Raar gevoel, leek of ik opsteeg.

In de afgelopen 7 weken heb ik aangeleerd veel stress op te bouwen voor scans, MRI’s, echo’s, bloedwaarden enz. En dan natuurlijk vooral voor de uitslagen EN voor de afbeeldingen. Soms zit ik met m’n handen half voor m’n ogen in de spreekkamer. Zo was vandaag ook spannend.

De reden voor deze long CT scan was dat op de PET scan van medio december drie kleine plekjes op mijn longen gevonden zijn. Het was toen onduidelijk of dit beginnende uitzaaiingen van borstkanker waren. Aan de ene kant nog zo onduidelijk dat het ook echt wat anders kan zijn. Maar toch, als je eenmaal kanker hebt, zijn plekjes, hoe klein ook, al snel verdacht. In ieder geval waren wij er niet zomaar gerust op. ‘Mijn’ oncoloog vond dat we die plekjes in ieder geval goed moesten monitoren, voordat een uitspraak mogelijk was. En daarom vandaag de long CT scan.

2,5 uur later was het zover; de uitslag. Zouden ze gegroeid zijn, verdwenen of ongewijzigd gebleven? Het laatste zou het beste nieuws zijn. Verdwenen zou betekenen dat de chemo aanslaat en dat het waarschijnlijk mini tumoren waren, gegroeid zou betekenen grote kans dat het tumoren zijn en de chemo (nog) geen effect heeft.

DE PLEKJES ZIJN ONGEWIJZIGD!!!
En ze hebben vanaf nu een naam, granulomen, of liever gezegd granuloompjes (klinkt wel lief). Littekens van ontstekingen o.i.d.

De diagnose is nu compleet! Met zekerheid kan nu gezegd worden dat ik hormoongevoelige borstkanker heb, met een forse tumor in mijn linkerborst, verschillende lymfeklieren, op verschillende plekken met tumorcellen en verder niet (=genoeg!). Voor wie er meer van weet; borstkanker stadium III (en niet IV).

VANDAAG IS EEN MOOIE DAG!